Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Αμφι-θέατρο
Μια παράσταση που μοιάζει με έναν διαρκή αγώνα αντιλογίας μεταξύ της επιστήμης και της θρησκείας, της αφοσίωσης στο καθήκον και της ενσυναίσθησης, της αλαζονείας του ορθού λόγου και της ανθρώπινης ανάγκης για παρηγοριά. Άραγε ποια πλευρά θα νικήσει; Μια παράσταση που περιγράφει γλαφυρά τη σύγκρουση μεταξύ αληθειών διαφορετικών κοσμοθεωριών, διαφορετικών ομάδων ανθρώπων.
Κι αν αμφισβητείτε την αναγκαιότητα υπαγωγής σας σε ομάδες, κι αν δεν προσδιορίζεστε από τις ομάδες στις οποίες ανήκετε από τη στιγμή της γέννησής σας, σκεφτείτε• μήπως έχετε την πολυτέλεια να μη σας αφορούν; Θα ήσασταν το ίδιο υπεράνω αν ανήκατε σε ομάδα μειονότητας; Μήπως μιλάτε εκ του ασφαλούς από τη θέση ισχύος της νόρμας;
Τα παραπάνω ερωτήματα σκάνε στον θεατή αιφνιδιαστικά χάρη στη σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, η οποία μας φέρνει σε θέση σταδιακής αμφισβήτησης όσων νομίζαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή ότι βλέπαμε. Μας φέρνει όμως στην ακόμη πιο άβολη θέση να αναρωτηθούμε αν οι σταθερές μας, οι αξίες πάνω στις οποίες έχουμε δομήσει τη ζωή μας, θα κλονίζονταν στην περίπτωση που άλλαζε έστω και μια παράμετρος σε αυτό που ονομάζουμε «εαυτό».
Ως doctor η Στεφανία Γουλιώτη εντυπωσιάζει με τη διαχείριση του ρόλου της. Περνάει από το ψυχρό στο θερμό και από το απόλυτο στο σχετικό με σταδιακό και χειρουργικό τρόπο. Πετυχαίνει τη γρήγορη εκφορά του λόγου που έχει υιοθετήσει ο χαρακτήρας της χωρίς να χάνουμε λέξη. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί (Νίκος Χαντζόπουλος, Αμαλία Νίνου, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μαριάννα Δημητρίου, Aurora Marion, Λευτέρης Πολυχρόνης, Νίκη Σερέτη, Σταύρος Καλλιγάς, Αλίκη Ανδριωμένου, Ζωή Ρηγοπούλου) στέκονται στο ίδιο μήκος κύματος πλαισιώνοντας την επάξια. Οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου και ο σχεδιασμός του ήχου από τον Αλέξανδρο-Δράκο Κτιστάκη δημιουργούν την υποβλητική ατμόσφαιρα του ψυχολογικού θρίλερ που χρειάζεται ο νους για να εγρηγορεί. Το ουδέτερο γκρι σκηνικό της Εύας Μανιδάκη δίνει την αίσθηση της νοσοκομειακής αποστείρωσης αλλά και της ψυχρότητας με την οποία κάποιες φορές ο ορθολογισμός και η επιστήμη απαντάει στη θέρμη του συναισθήματος.
Η χρήση κάμερας στην παράσταση προσδίδει ρεαλισμό στη σκηνή της ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής, εστιάζοντας με αλληγορικό τρόπο στις επιπτώσεις της ανθρωποφαγίας που συντελείται στα ΜΜΕ και στα social media.
Αν σας αρέσουν τα mind games και σας απασχολούν τα ζητήματα ταυτότητας είναι η παράστασή σας!
