Από τους C for circus
Σε κείμενο και σκηνοθεσία Βαλέριας Δημητριάδου
Θέατρο: Άνεσις
Δεν μου συμβαίνει συχνά να φεύγω από το θέατρο ανακατωμένη, δεν μου συμβαίνει συχνά να βλέπω μια ιστορία μυθοπλασίας τόσο έντονα ρεαλιστική που να θέλω τον χρόνο μου μετά για να πάρω μια ανάσα, να βγω από αυτό που είδα και να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Ένα γεμάτο θέατρο, κρατούσε την ανάσα του.
Το θέμα του έργου είναι το trafficking, ένα είδος σύγχρονης δουλείας, η δεύτερη πιο επικερδής "μπίσνα" παγκοσμίως μετά το όπλα, όπως μάθαμε από την παράσταση. Κι αν μας φαίνεται ότι το φαινόμενο αυτό είναι μακριά μας, η Βαλέρια Δημητριάδου μάς το έφερε κοντά, σχεδόν μέσα στο σπίτι μας, καθώς μας έδειξε πώς από τη μια στιγμή στην άλλη το θύμα μπορεί να είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας, εγώ, εσύ.
Η πλοκή πολύ ρεαλιστικά δοσμένη, μιλάει για ένα κορίτσι που έμπλεξε, ή μάλλον το έμπλεξαν, γιατί εμπιστεύτηκε τους ανθρώπους. Κι από εκεί και πέρα βρίσκεται –όχι στον παράδεισο προφανώς- αλλά σε ένα ατέρμονο κολαστήριο. Στην πορεία της θα συναντήσει διάφορους χαρακτήρες ανθρώπων, κάποιοι θα αποτελέσουν μια φωτεινή ελπίδα γι’ αυτήν, κάποιοι την προσωποποίηση του κτήνους. Τελικά ποια πλευρά του ανθρώπινου είδους θα νικήσει; Το κείμενο είναι τόσο ρεαλιστικό, που οι θεατές νιώσαμε έρμαια μιας πλοκής που γράφτηκε για να την παρακολουθούμε αποσβολωμένοι. Σαν αυτά τα σενάρια που καμιά φορά πλάθει η ζωή, στα όποια δεν έχουμε κανέναν έλεγχο και νιώθουμε πως μας ξεπερνούν.
Το καστ της παράστασης απαρτίζεται από μέλη της ομάδας C for Circus και συγκεκριμένα τον Παναγιώτη Γαβρελά, τον Νικόλα Παπαδομιχελάκη και τη Χρύσα Κοτταράκου, που ήδη γνωρίζουμε από προηγούμενες παραγωγές της ομάδας, αλλά και από άλλους ταλαντούχους ηθοποιούς: την Ηλέκτρα Γεννατά, τον Νικόλα Δροσόπουλο, τον Κωνσταντίνο Κάππα, τον Γρηγόρη Μπαλλά, τη Μαρία Προϊστάκη, την Αθηνά Σακαλή, τον Θανάση Χαλκιά και την Αθηνά Αλεξοπούλου. Έντεκα ηθοποιοί σε έντεκα ρόλους, οι οποίοι βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους, δίνουν ο καθένας τον καλύτερο εαυτό του δημιουργώντας ένα δυνατό έργο συνόλου.
Η σκηνοθεσία της Βαλέριας Δημητριάδου πατάει στον ρεαλισμό, χωρίς να μας κουράζει με περιττή ωμότητα. Γεγονότα αφήνονται να εννοηθούν κι άλλα παρουσιάζονται ενώπιον μας με μια ονειρο-εφιαλτική οπτική. Τα μουσικά κομμάτια που παρεμβάλλονται αναπαραγόμενα από τους ίδιους τους ηθοποιούς προσθέτουν υποβλητικότητα στην ατμόσφαιρα δίνοντάς μας μιαν ανάσα από τα τεκταινόμενα.
Ρεαλισμός που δεν φωνάζει, ένα φαινόμενο για το οποίο δεν θέλουμε να ξέρουμε, όμως ζει εκεί έξω και μας αφορά. Μια παράσταση για γερό στομάχι, που αξίζει να δείτε.
Ταυτότητα παράστασης:
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Βαλέρια Δημητριάδου
Σκηνικά/Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Μουσική: Βαλέρια Δημητριάδου
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Χορογραφία: Ειρήνη Μακρή
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας