Κείμενο: Hamed και Hassam Amiri
Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου
Πώς είναι για ένα μικρό παιδί αντί να χαίρεται την ξεγνοιασιά του και τα παιχνίδια του, να αγωνιά για τη ζωή του, τη δική του και της οικογένειά του; Πώς είναι για μια συνηθισμένη οικογένεια , σε μια στιγμή να αναγκάζεται να εκπατριστεί; Πώς είναι να νιώθεις μόνος, αβοήθητος, έρμαιο στην αδηφάγο τάση εκμετάλλευσης ανθρώπων που βρέθηκαν στο διάβα σου; Και μέσα σ’ όλα αυτά, πώς είναι να είσαι γονιός παιδιού με σοβαρή καρδιοπάθεια που να τρέμει κάθε μέρα για το αν το παιδί του θα τα καταφέρει;
Ο Hamed και ο Hassam Amiri μας παρουσιάζουν την αυτοβιογραφική περιπέτεια της οικογένειάς τους από τη στιγμή που οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα τους, το Αφγανιστάν, τους αναγκάζουν να εκπατριστούν και να περιπλανηθούν μέχρι να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη.
Η πορεία αυτή της προσφυγιάς είναι γεμάτη φόβο κι απογοητεύσεις. Υπάρχουν όμως και στιγμές ανθρωπιάς, συγκίνησης, ελπίδας. Πόσα μπορούμε να αντέξουμε αν έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας στηρίζουν άνευ όρων; Πόση δύναμη κρύβει ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος όταν παλεύει -όχι μόνο για τον εαυτό του- αλλά για τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του;
Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι συγκινητικές. Ο Γιώργος Ψυχογιός, αναδεικνύει τον ρόλο του πατέρα με τρυφερότητα κι ευαισθησία. Η μητέρα Έλενα Μαρσίδου, παρουσιάζεται δυναμική μα συνάμα εύθραυστη. Ο Χρήστος Διαμαντούδης, ο Θάνος Σκόπας και το αγόρι με τις δυο καρδιές, Βαγγέλης Ζάπας, είναι τα παιδιά της οικογένειας. Τα παρακολουθούμε σε αυτή την πορεία της ψυχικής ενηλικίωσης να αλλάζουν, να σκληραίνουν, να προσαρμόζονται, να δυναμώνουν. Όλοι μαζί οι ηθοποιοί λειτουργούν επί σκηνής σαν μια πραγματική οικογένεια που ο ένας συμπληρώνει κι ενισχύει την παρουσία του άλλου.
Παρότι η ιστορία είναι ομολογουμένως στενάχωρη, η σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαριά δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ζεστή, που εστιάζει στη δύναμη του πυρήνα της οικογένειας και λιγότερο στο εξωτερικό περιβάλλον. Και τελικά νομίζω πως αυτό αφήνει στον θεατή η παράσταση: το μήνυμα της ανθρώπινης δύναμης και της ψυχικής ανθεκτικότητας.
Το κείμενο αν δεν ήταν πραγματικό, θα το χαρακτηρίζαμε υπερβολικό. Είναι υπερβολικό τη μια στιγμή έχεις τα πάντα και την άλλη να χάνεις τη γη μέσα από τα πόδια σου. Είναι τραβηγμένο μια οικογένεια να γίνεται έρμαιο του κάθε εκμεταλλευτή. Είναι ακραίο ένα παιδί με καρδιοπάθεια να φοβάται μην προδοθεί από τους ανθρώπους αλλά και από την καρδιά ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες.
Τελικά πολλές φορές η πραγματικότητα ξεπερνάει την τέχνη σε ακρότητα. Το έργο αυτό μας κάνει να μην το ξεχνάμε.
Η παράσταση, αν και δεν σχεδιάστηκε με όρους παιδικού θεάτρου, έχει αγαπηθεί από όλη την οικογένεια, καθώς μεταφέρει με μεγάλη ευαισθησία το μήνυμα της ανθρωπιάς, της ενσυναίσθησης και τελικά της ελπίδας. Οι ήρωές μας τα καταφέρνουν, πατούν γερά στα πόδια τους, βγαίνουν νικητές. Μάλιστα το αγόρι με τις δυο καρδιές καταφέρνει να σπουδάσει! Είναι οξύμωρο, αλλά πρόκειται εν τέλει για μια αισιόδοξη παράσταση.
Υποσημείωση: Το έργο είναι ιδανικό «μάθημα» για μαθητές Γυμνασίου, καθώς μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για πολλές συζητήσεις, όπως περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσισμού, ξενοφοβίας, διαφορετικότητας, ειρήνης - πολέμου και αξιών ζωής.
Ταυτότητα παράστασης :
Κείμενο: Hamed & HessamAmiri
Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνικά: Εδουάρδος Γεωργίου
Κοστούμια: Έλλη Εμπεδοκλή
Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη
Μουσική/Τραγούδι: Μίλτος Πασχαλίδης
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Σχεδιασμός Video: Goran Gagic
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κάνδια
Βοηθοί Σκηνογράφου: Ξένια Κούβελα, Αναστασία Καρούσση
Βοηθός Ενδυματολόγου: Ασημίνα Κουτσογιάννη
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Χρήστος Διαμαντούδης, Βαγγέλης Ζάπας, Έλενα Μαρσίδου, Θάνος Σκόπας, Γιώργος Ψυχογυιός
Εταιρεία Παραγωγής: Φωτόνιο Τέχνης και Πολιτισμού
E-mail:info@fotonio.org
Εκτέλεση & Οργάνωση Παραγωγής: Σαπφώ Κωνσταντάρα, Ευαγγελία Καλογιάννη
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Αγλαΐα Παγώνα
Φωτογραφίες παράστασης: Κατερίνα Δρούκα
Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος